Quote:11. Село Манастирец - 55 къщи с манастир разорен и крепост Маркова.





*. Имам стар рукопис, в него пише Бориш, а не Борис и богатий цар болгарский.



**. Цар Симеон, дедо Йоану Владимиру, кралю болгароилирскому, убиен биде от щура своего, еретика масалиана и македониева и аполинариева.



***. Така пише в старий рукопис.



130





Тува още и до днеска существува обител „Святаго великомученика Димитрия”, нарицаем „Чебрен” има до 35 соби; зидан е от болгарскаго царя Бориша и сина му Симеона. После обновен от српски кралеве. В тоя наш славни обител имало е до десят товари рукописей, но нажалост на вси славяни, гръци и лакоми калугери ги изгореле и во вода ги исхвърлили, а от друга страна ги собрали Миханович и Григориевич, най-после енглезки и французки агенти.

(31-01-2011, 07:58 AM)Kasnakovski Wrote: Тува още и до днеска существува обител „Святаго великомученика Димитрия”, нарицаем „Чебрен” има до 35 соби; зидан е от болгарскаго царя Бориша и сина му Симеона. После обновен от српски кралеве. В тоя наш славни обител имало е до десят товари рукописей, но нажалост на вси славяни, гръци и лакоми калугери ги изгореле и во вода ги исхвърлили, а от друга страна ги собрали Миханович и Григориевич, най-после енглезки и французки агенти.

Виктор Григориевич го знаеме, ама дали Миханович е авторот на хрватскиот национален химнАнтун Миханович?

(31-01-2011, 07:51 AM)Kasnakovski Wrote:

(31-01-2011, 12:29 AM)афион Wrote: Ајде направете еден список од тоа кој цркви се градени со пари од Бугарија.

Џинот направил список, ете ти некои

Quote:1.Обител Лисово. Овий храм „Святаго архистратига Михаила” зидан е от Симеона I, царя болгарскаго. Тая обител е под Охрида.



2.Обител Журже. Овий храм „Святаго Анастасия” от Мойсея, царевича болгарских царей сограден, пустее под властта диакона Охридскаго владика.



3.Обител Зързе. Храм е „Св. Спас”, зидана е от Симеона I, царя болгарскаго, а обновен от краля Вукашина. Тая обител е прилепска.



4.Обител Слепче. Вторая обител под име Слепче, храм е „Св. чудотворца Николая”. Зидана е от св. Ивана Владимира. После много времена подновили са я трудолюбиви болгарски иноци. Тая обител е прилепска. Егуменът е болгарин, човек кроток и трудолюбив, зове ся Дионисий.



5.Обител Старий дол. Храм е „Св. Спас”, зидан е от болгарски наши цареви. Тая обител е прилепска.



6.Обител Дебърца. Храм е „Всесвятих”, зидан от болгарски цареви. Тая обител е прилепска.



7.Обител Лакочери. Храм е „Св. Спас”, зидан от болгарски цареви. Тая обител е охридска.



8.Обител Св. Петка. Она е зидана от болгарски цареви и принадлежи на Охрида.



9.Обител Трескавецкая имаме я описат на особен лист, с нейзин Помяник царей болгарских, греческих и србских Такоже и Архиепископия болгаро-охридская и собор Средецкий. Они са достозамечателни.

Обител Трескавечка и златовърхная, храм „Успение пресвятия владичици Богородици и приснодеви Марии”. В тая обител венча ся на царство Андроник цар. Ктитори (здатели) били следующите:



1. Андроник здател.

2. Михаил, цар болгарский, здател.

3. Неман Стефанович крал.

4. Стефан Урош крал.

5. Стефан Власлав крал.

6. Душан цар.

7. Стефан Урош цар.

8. Стефан Лазарович княз.

9. Симеон, цар болгарский.

10. Стефан...

11. Стефан...



Помяни, Господи, благочестивих царей, кралей и кня-зей, ктитори тоя обители.
Тия врати, отгде е влагал Андроник цар на венчание, до днеска стоят затворени на церквата.


10.В Дебр соществует една велика обител, називаемая Буйгор, т.е. храм „Святаго Предтеча и Крестителя Йоана”, болгарски „хожат” — ту има от 15 до 20 калугери, безпрес-танно служи се Богу безкровная жертва.
Тая обител е зидана от царя Самоила Болгарскаго, кой е населил град Преспа, а днеска е село заборавено. По отпадении болгарскаго царства тая обител опустила се и разорила се до основание, после обновена от многотруд-них монахов.

Многу од црквите се стари и само обновени од Србите.

Мислам дека бев јасен во прашањето. Колку цркви од оваа твоја многу мала листа се изградени за време после Самоил. Или за време на Охридската Архипескопија. За мнозинството е јасно дека станува збор пред назначеното време, кога по вашата исторографија се уште се создава Бугарскиот народ. А и смонителна ми е листата, која Св. Петка од Охрид е во прашање?

Каде се блескавите катедралните цркви на таа Бугарска Архипескопија во Бугарскиот Ерусалим да вдахнуваат Блгарштина во рисјаните низ векови?

(31-01-2011, 07:26 AM)Kasnakovski Wrote:

(30-01-2011, 11:39 PM)Zoograf Wrote: OK Kasnakovski, prevedi dali tamu veli kral na Bugari ili kral na Bugarija? Kako go objasnuvas toa? Da ne e toa Bugarsko kako sto OA e bugarska crkva?

На Булгарија е. И кај Качиќ-Миошиќ Булгарија го слави.
Качиќ-Миошиќ има многу убави песни и за Самуил. Дали ги виде? Тука некаде на форумот ги имав покажано.

ОА била бугарска која се грецизирала.

Во ред, кажи кога ОА престанала да биде Бугарска, кој период, дај не-бугарски извор па да почнеме да анализираме. Благодарам.

(31-01-2011, 07:26 AM)Kasnakovski Wrote:

(30-01-2011, 11:39 PM)Zoograf Wrote: OK Kasnakovski, prevedi dali tamu veli kral na Bugari ili kral na Bugarija? Kako go objasnuvas toa? Da ne e toa Bugarsko kako sto OA e bugarska crkva?

На Булгарија е. И кај Качиќ-Миошиќ Булгарија го слави.
Качиќ-Миошиќ има многу убави песни и за Самуил. Дали ги виде? Тука некаде на форумот ги имав покажано.

ОА била бугарска која се грецизирала.

Кога се зборува за Марко тука има две работи - една е историската личност, а друга е митот. Во митот тој може да прави што сака, може да биде кој сака. Дури и Хрватите го сакаат.

Меѓутоа кога станува збор за реалната историска личност, нема многу податоци од современици.
Можеме да видеме на пример, како Волкашин сам се титлувал. Тој е крал на Србите и Грците. Но не на Бугарите. Тука сега некој ке даде пример на спротивно но тоа е се извори многу подоцна од времето на Волкашин.

Или братот на Волкашин, Угљеша. Во писмото од Патријархот од цариград тој го нарекува него господар на Србија.

За Марко например има во писмото на папата Урбан V до Твртко каде му забранува да ја даде неговата ќерка на Марко за жена бидејки е син на шизматичкиот крал на Србија (Рашка) - filio magnifici viri Regis Rascie scismatico.

Тоа е што велат современиците. Самиот Марко во своите цркви се опишува како младиот или благоверниот крал.

Е сега какви титули му имаат дадено разни хроничари 50, 100, 200, 300 години после смрта му, немаат преголема тежина.

На пример, случајот ‘крал на Бугарија‘. Во хрониките на Giovanni Musachi на пример, се спомнува Марко, прво како крал на Бугарија, а потоа неколку пасоси понатаму за истиот вели крал на Србија? Како е тоа можно, зарем не е контрадикција? Па не е , затоа што под Бугарија тука се мисли на територијата од темата Бугарија. Посебно кога се знае дека во тоа време сеуште постои Бугарија како држава. Слично како што е Охридската архипескопија Бугарска.

Мене еве најмногу ми се допаѓа титулата во книгите на Орбини, бидејки е технички најточна во современ смисол. Тој таму е Dominus Rex Sclavonie. Ама дали така било? Тешко.

тоа е тоа, со буквално читање ке најдеме Македонија во Одрин и Смедерево, Бугарија во Македонија, додека во истовреме Бугарија е Мизија или Загора, Бугари во Македонија, Власи во Бугарија итн, итн. Се е тоа убаво, ама треба да се стави во контекст. Затоа целта на оваа тема е не натпревар кој повеќе ке подвлече одреден ентноним од прашлива книга, туку дај да кажеме, еве луѓе овде, еве луѓе таму. Кои биле центрипеталните а кои центрифугалните сили измеѓу? Where is the beef?

Мислам јасно кажав дека бугарската охридска архиепископија се грецизирала.

Се што е од времето на Климент и Наум е спонзорирано од бугарската држава.

Како и поголем дел од црквите во Македонија. Ако Србите ги превоисале тоа не значи дека се српски.
Види што пишува Џинот.

Не одрекувам дека и Србите строеле.

Вториот пост, Зограф, ти е многу интересен. Дај да зборуваме со факти.

За да ги изјасниме сите проблеми, мислам, треба да започнеме од почетокот и до се доближуваме до сегашноста или обратно.

Така само се лутаме и ништо.

Дај да видиме за Самуиловото царство. Кои се изворите и што можеме да дознаеме од нив. По тоа да одиме кон византиското владеење и т.н.

По сите критериуми Самуиловото царство си било БУГАРСКО ЦАРСТВО.

Можам да го докажам!

Добро, ама каде е почетокот? За едните е Аспарух, за другите Александар, за трет е големата преселба, крајот на Рим, Византија, Сумер итн...
Нема почеток, секогаш има нешто пред тоа. Доволно е да се прошеташ низ Охрид пар дена да видиш, езерска населба од бронзено време, еден куп антички артифакти,златни маски, ранохристијански базилики, цркви, цркви, цркви, цркви, тврдина, и понекоја џамија.

Тоа што сакам да покажам дека користење на сите тие етноними во Среден Век за да се објасне едно население со друго , врската нивна, и да се направи некаков континуитет од тогаш па до касен 18/ран 19 век се сведува на анхаронизам. Злоупотреба на историја.

Според тоа, јас веднаш би скокнал таму и би ги анализирал процесите тогаш.

Да повторам, по кој знај кој пат, причината зошто одбрав времето после Самоил е:

1) Бидејки самите вие тврдите дека пра-Бугарите и Славјаните не се споени во ист народ. Според тоа, ако јас сметам дека треба да почнеме од 18/19 век, зошто да одиме порано? Што ке објасне тоа? Апсолутно ништо.
2) Ако почнеме да стружиме за Самоил, тотално ке се изгуби суштината. Веќе доста напишав за него на други теми. Сметам дека неговата држава по доста работи се разликува од Првото Бугарско Царство. Повторно ке ги повториме истите работи и пак нема одговор. Но ако навистина сметаш дека нешто околу Самоил ќе објасни на темата, би те замолил да отвориш нова тема.


Немам задни намери, ќе бидам искрен.
Крајната цел ми е да дојдам до времето непосредно пред и за време на преродбата и да видиме што кој, како. Понатаму е многу полесно да се разбере. Дали Мисирков трескал глупости или има смисла.
Го правам тоа, затоа што ми здодеа да читам шовинистичката верзија на средниот век во Балкан каде од православците освен Бугари, Срби и Грци сите се во помал или поголем степен од небо паднати, без име, без корен, без минато. А тоа во Балкан обично значи дека нема право ни за иднина. И уште полошо, демек затоа што сме биле Бугари, сме направиле голем грев во 20 век бидејки сме биле тоа од секогаш. Пу пу, тие клети македонисти. А истовремено, Бугари , Срби , Грци храбро ништо не менувале. Како златото што го ставаш во азотна киселина и пак ништо.

Балканот е таква турлитава, ама испаѓа денеска воглавно хеленизирани Арванити се единствени наследници на антиката, Бугари/Бугарија оди автоматски во Бугарска историја, ама Македонец/Македонија не оди. Јужен Словен = Србин. Како да не. Историјата на Балканот има безброј алтернативни изходи и сите од нив можат лесно да се објаснат.

По мое мислење, такво толкување на историјата не само да е реално, но оставува голем простор за нормално, соседско, однесување. Остава простор да се прифатат заедничките особини, нормално да се слават настани кои се дел од двете (трите, итн) историји. Наместо денешните митоманији до даска.

За многу работи си во право. Треба да се ослободиме од национализмите и да се обидаме да ја напишеме општата историја на балканските народи.

Ама никој тоа не го сака, освен мене, се разбира...

Циркуларно писмо на Министерството за просвета на НР Бугарија за исправки во учебниците по историја

Изработката на новите учебниците по историја по 9.IX.1944 година беше извршена во посебни услови. Поради тоа се допуштени сфаќања карактеристични за великобугарскиот шовинизам. Во други случаеви извесни прашања не се доволно целосно разјаснети. Таа околност дава можност таквите места да скриваат опасност од двосмислено, многупати, шовинистичко толкување. За да се исправат допуштените грешки и да се избегне секоја можност за толкување или заклучоци во духот на великобугарскиот шовинизам, учителите по историја треба во нивната работа во своите оделенија да ги извршат следниве исправки:

I. Во учебникот по историја за III клас

Стр. 40 и 41 - Самуиловата словенска држава не треба да се преставува како Западнобугарско царство. Таа се појавува врз земји кои навистина влегувале во деловите на Бугарија, но по својот етнички облик биле чисто словенски. Да се објасни дека Самуиловата држава е типична феудална формација, во која нема и неможе да има каква било национална свест. Самуиоловата држава е пред се држава на македонските Словени.

II. Во учебникот по историја за VII клас

1. стр. 34 - Племенскиот сојуз на словенските племиња во Македонија на чело со кнезот Пребонд, треба да се истакне како прв обид на македонските Словени за создавање на своја државна организација.

2. Стр. 65 - Климент и Наум да се истакнат како јужнословенски просветители и писатели.

3. Стр. 209 и 219 - Браќата Миладиновци, како и другите македонски учители и писатели, не треба да бидат третирани како преставници на бугарската просвета. Во времето на Преродбата, заедничките интереси на Бугарите и Македонците ја обусловуваат и нивната заедничка борба, насочена кон заедничкиот непријател - фанариотите. Затоа едни исти книги и весници служат како идеен израз на борбата што ја водат браќата Бугари и Македонци.

4. Стр. 296 - 297 - Текстот даден под наслов Национално движење во Бугарија треба да се појасни во смисла дека македонското движење за ослободување на Македонија, не било оформено и организирано движење, туку појава на симпатии од страна на прогресивните средини во Бугарија спрема поробените Македонци...

Извор: АМ. - Фонд. Министерство за просвета на НРМ, 1947 г.

http://www.mn.mk/aktuelno/3507-Cirkularn...o-istorija

ортретни изображения на цар Михаил Асен (1246-1256) и на царица Ана на западната фасада на църквата "Св. Архангели" в Костур, IХ в., преустройство и нов живописен слой след средата на ХIII в. Снимката на царското изображение е от 1978 г., когато стенописите бяха по-запазени, днес лицето на владетеля е подложено на значително по-големи разрушения. На малките снимки - орел от десния ръкав на ризата на цар Михаил Асен, очевидно негов владетелски знак, и наскоро откритият надпис (по Н. Дудич) над портрета на царица Ана. Надписът е всъщност продължение от този над царското изображение, гласи ". . . и на неговата съпруга Ана . . .", а краят му е напълно изтрит.

http://www.segabg.com/online/new/article...id=0001301

(02-02-2011, 04:54 PM)афион Wrote: Циркуларно писмо на Министерството за просвета на НР Бугарија за исправки во учебниците по историја

http://www.mn.mk/aktuelno/3507-Cirkularn...o-istorija

Като го показваш това дали си помагаш?Не е ли това достъчно ясно как са сътворени 'македонците" в България??Със заповед от чичко Сталин и пияницата Димитров!

(30-01-2011, 02:39 PM)чоли Wrote: Те исте године изиђоше Турци на Калипоље < Галипоље > а на њих у бој пођоше кнез Вукан с братом Гојком, друге војводе и одабране српске војске 60 хиљада. Турци чуше за српску војску која се улогорила у Македонији на ријеци Марици.
ВЛАДИКА ВАСИЛИЈЕ ПЕТРОВИЋ ЊЕГОШ

Вопрос: дали сте чували за река Марица

Всушност, битката кај Марица е премногу важна да се прескокне.
Тука Волкашин и Угљеша собираат огромна армија од 70,000 војници(!) , со цел да го нападнат Одрин и исфрлат Турците од Европа. Но иако супериорна во бројност е поразена од Турците од тактички причини.
Мнозинството извори на тогашните современици велат за Србска армија. А полето каде падна христијанската армија сеуште се вика ’Срб синдиги’ или српската пропаст.

Оваа битка е можеби и најголема битка во средновековниот Балкан, па сепак не се споменува во народните песми. Зошто е така? Барем два пати поголема од Косовската, па пак нема никаков мит. Можеби бидејки за Србите, Марица е сепак предалеку. Или за Бугарите, иако клучна битка за нивната иднина, не ја земаат тие држави , тие кралеви како свои? Можеби. Лично, мислам бидејки Волкасхин бил крајно непопуларна личност. Омрзнат од Српската аристократија бидејки се прогласува за крал (а не е од Неманиќи), дури во сопствените цркви не е покажан во убаво светло (практички е џуџе во фреските , со зол поглед). Можеби заради тоа Марко е толку популарен како контраст на Волкашин.

Но сепак, да се вратиме кон битката, за какви ‘Срби‘ станува збор во таква војска и дали е можно да двацата браќа соберат 70,000? Ова цифра е преголема за феудални услови. Меѓутоа ако веруваме на некои историчари, како на пример Лаиоу од Харвард, Македонија била многу густо населена на почетокот од 14 век. Толку густо, да по нејзино мислење, Македонија во тоа време имала околу половина од денешното население (!).

Меѓутоа, од Маричка битка па натака, а посебно кога Турците и конкретно превземаат директна власт започнува еден демографски процес. Голем број на луѓе ја напушта Македонија. Во нив спаѓаат и браќата на Крали Марко а според Будмани, претците на еден од најзначајните хрватски поети, Доминик Златариќ се всушност аристократи од Македонија кои пребегале во Дубровник во тоа време.

Одиме сега што се случува под Турско....

(02-02-2011, 08:12 PM)TATAP Wrote:

(02-02-2011, 04:54 PM)афион Wrote: Циркуларно писмо на Министерството за просвета на НР Бугарија за исправки во учебниците по историја

http://www.mn.mk/aktuelno/3507-Cirkularn...o-istorija

Като го показваш това дали си помагаш?Не е ли това достъчно ясно как са сътворени 'македонците" в България??Със заповед от чичко Сталин и пияницата Димитров!

Кога бугарин се повикува на комунизмот е *****,знаеш зошто ?
Затоа што послем 1962 година ги отфрлате сите одлуки истотака во време на комунизам со Тодор Живков на власт и започнуватте антимакедонска пропаганда.Прашај во БАН таму подобро ќе ти објаснат.

(02-02-2011, 09:26 PM)Zoograf Wrote: Всушност, битката кај Марица е премногу важна да се прескокне.
Тука Волкашин и Угљеша собираат огромна армија од 70,000 војници(!) , со цел да го нападнат Одрин и исфрлат Турците од Европа. Но иако супериорна во бројност е поразена од Турците од тактички причини.

сравни тази
http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Nicopolis
и тази
http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_varna
битка...
Тези 70000 просто не са влязли в полезрението на някой сериозен историк за да се направи сериозна преоценка, както в горните два случая. За които също няма кой знае колко останало в народната памет. Както впрочем и за битката при Плочник ...

(02-02-2011, 09:26 PM)Zoograf Wrote: Всушност, битката кај Марица е премногу важна да се прескокне.
Тука Волкашин и Угљеша собираат огромна армија од 70,000 војници(!) , со цел да го нападнат Одрин и исфрлат Турците од Европа. Но иако супериорна во бројност е поразена од Турците од тактички причини.
Мнозинството извори на тогашните современици велат за Србска армија. А полето каде падна христијанската армија сеуште се вика ’Срб синдиги’ или српската пропаст.

Оваа битка е можеби и најголема битка во средновековниот Балкан, па сепак не се споменува во народните песми. Зошто е така? Барем два пати поголема од Косовската, па пак нема никаков мит. Можеби бидејки за Србите, Марица е сепак предалеку. Или за Бугарите, иако клучна битка за нивната иднина, не ја земаат тие држави , тие кралеви како свои? Можеби.

Но сепак, да се вратиме кон битката, за какви ‘Срби‘ станува збор во таква војска и дали е можно да двацата браќа соберат 70,000? Ова цифра е преголема за феудални услови.

Ало, графот, как ще е това 'може би най-голяма битка во средновековниот Балкан', посмали малце. Най-големите средновековни битки са водени между Византия и България - суперсилите на Източна Европа за този период. Сърбежите и тяхните жупанчета не са били някакъв особен фактор, бъди реален. Да си чувал за битката при Анхиало например, известна като the battle of the century, among the bloodiest in the whole of medieval history?

После, откъде си сигурен, че цифрата 70,000 е точна - бройките записани в хрониките са пословично непрецизни.

Сега, че армията е отразена някъде като сръбска е обяснимо с факта, че предводителите Вълкашин и Углеша са сръбски феодали, наследили земите си от бившето Душаново царство. По същия начин, войската на Косово е 'сръбска', бидейки под сръбско предводителство, но всъщност имала вид по-скоро на общобалканска коалиция.

Иначе, краткото сръбско управление в Македония не променя етническия облик на областта, който си остава български.

The Jewish philosopher Ben Mosconi (born in Ohrid in 1330) writes in his autobiography that he "left in his youth my homeland - Ohrid, a Bulgarian despotate ruled by Serbia."

(02-02-2011, 11:27 PM)Oxonian Wrote:

(02-02-2011, 09:26 PM)Zoograf Wrote: Всушност, битката кај Марица е премногу важна да се прескокне.
Тука Волкашин и Угљеша собираат огромна армија од 70,000 војници(!) , со цел да го нападнат Одрин и исфрлат Турците од Европа. Но иако супериорна во бројност е поразена од Турците од тактички причини.
Мнозинството извори на тогашните современици велат за Србска армија. А полето каде падна христијанската армија сеуште се вика ’Срб синдиги’ или српската пропаст.

Оваа битка е можеби и најголема битка во средновековниот Балкан, па сепак не се споменува во народните песми. Зошто е така? Барем два пати поголема од Косовската, па пак нема никаков мит. Можеби бидејки за Србите, Марица е сепак предалеку. Или за Бугарите, иако клучна битка за нивната иднина, не ја земаат тие држави , тие кралеви како свои? Можеби.

Но сепак, да се вратиме кон битката, за какви ‘Срби‘ станува збор во таква војска и дали е можно да двацата браќа соберат 70,000? Ова цифра е преголема за феудални услови.

Ало, графот, как ще е това 'може би най-голяма битка во средновековниот Балкан', посмали малце. Най-големите средновековни битки са водени между Византия и България - суперсилите на Източна Европа за този период. Сърбежите и тяхните жупанчета не са били някакъв особен фактор, бъди реален. Да си чувал за битката при Анхиало например, известна като the battle of the century, among the bloodiest in the whole of medieval history?

После, откъде си сигурен, че цифрата 70,000 е точна - бройките записани в хрониките са пословично непрецизни.

Сега, че армията е отразена някъде като сръбска е обяснимо с факта, че предводителите Вълкашин и Углеша са сръбски феодали, наследили земите си от бившето Душаново царство. По същия начин, войската на Косово е 'сръбска', бидейки под сръбско предводителство, но всъщност имала вид по-скоро на общобалканска коалиция.

Иначе, краткото сръбско управление в Македония не променя етническия облик на областта, който си остава български.

The Jewish philosopher Ben Mosconi (born in Ohrid in 1330) writes in his autobiography that he "left in his youth my homeland - Ohrid, a Bulgarian despotate ruled by Serbia."

Реков можеби. Можеби не е најголема битка. Но сигурно една од поголемите. Не е тоа толку важно.

За Бугарската деспотовина, веќе реков. Тоа не значи Бугарксо во етничко значение (што год тоа значи во тоа време) туку географско. Областа која се вика Бугарија а завладеана од Србија. Додека имаш област Македонија кај Одрин, а Загора во Бугарија.

Инаку според тебе во тоа време, во Епирскота деспотовина, Морејската деспотовина, Атинското војводство, итн, живееле некакви Епирци, Морејци , Атињани како посебни етникуми?

(02-02-2011, 11:48 PM)Zoograf Wrote: Реков можеби. Можеби не е најголема битка. Но сигурно една од поголемите. Не е тоа толку важно.

За Бугарската деспотовина, веќе реков. Тоа не значи Бугарксо во етничко значение (што год тоа значи во тоа време) туку географско. Областа која се вика Бугарија а завладеана од Србија. Додека имаш област Македонија кај Одрин, а Загора во Бугарија.

Инаку според тебе во тоа време, во Епирскота деспотовина, Морејската деспотовина, Атинското војводство, итн, живееле некакви Епирци, Морејци , Атињани како посебни етникуми?

Тука мешаш баби и жаби. Има административни и географски обозначения, но има и етникуми. Или мислиш оти Балканот во средниот век бил етничка табула раза?

Забележи, че не става дума за Бугарската деспотовина, а за едно (от редица) български деспотства (a Bulgarian despotate). Очевидно се има предвид националният характер на въпросната единица. Това не е същото като Морея, Епир и т.н.

Загора и Мизия са синоними на България с лек географски оттенък (конотация), но самото име България никога не е географско, а само етническо/административно.

Темата България, с обхват днешна Македония, е създадена под това име със съвсем ясна умисъл - защото там се е разполагала сърцевината на последната българска държава със столица Охрид. Иначе как ще обясниш откъде се е появило това 'географско' име баш на това място? Затова и Василий е кръстен Българоубиец - защото разгромява България на Самуил, а не защото победил простаци, селяни или аморфни славяномакедонци. Фактите са пределно ясни за този, който има очи да ги види. Другото са мистификации в услуга на македонизма, който, бидейки вещачка творба, всякога търси убежище в двусмислици и неопределености.

Ти мешаш.
Никакви етнички Бугари нема во Македонија во 14 век. Барем не во сегашен смисол. Прашање и што значи етнички Срби во тоа време, исто така. Од Самоил до Волкашин има повеќе од 350 години. Од 1185 има Бугарска држава која освен на кратко не е во Македонија. Во Македонија имаш етникуми ама прашање е колку било хомогено. Имало Словени, имало кој знај што донесено од разни делови од Византија. Етнички не било табула раза, но етничноста значи многу малку во феудален свет да многу малку се дава значај на нив. Но очигледно е во зависност која држава ја контролира Македонија така се вели и народот.


За тоа има многу примери и тоа од современици, и тоа од самиод врв.
Во 1361 Симеон , господар на Епир и дел од Македонија се потпишува како Симеон Палеолог, богобојажен цар и автократ на Грците и Србите. Волкашин во писмото до Дубровничката република од 1370 вели , тој (Христос) ме постави за господар на Србија, на Грците и Западните Региони. Итн. Така велеле владарите на тие земји самите за себе.

Кога ќе се спомне Македонец во 14 век веднаш ви е јасно за регионалност а овде кога некој пишува Бугарска депотовина тоа значело етничка припадност, ама за Епирска деспотовина не значело така . Бог да чува..Демек во Волкашиното кралство имало само Бугари, немало Грци, Срби, Албанци, Евреји. По таа логика и Теофилакт Охридски е Бугарин, така се пишал, нели.

Што пак ме враќа на Охридската архипескопија, бугарска па бугарска била, а не можете ама ништо бугарско (во етничко значење) да покажете. Еве, например како го објаснуваш ова тогаш:

Archbishop of Ohrid Avram in 1634 arrived in Russia with escort.When asked,they said they were Greeks from the Serbian land of Ohrid (Grechane Serpskie zemli iz Ahridona Goroda) .

Ем Грк на чело на ‘Бугарска‘ црква, ем уште од српски земји. Пу, пу, ништо не знаел. А вакви цитати има колку сакаш.

Предишният патриарх Кирил беше албанец по народност. Стана ли БПЦ албанска, а?