Quote:Boogie

Модератор


Точно така,мојот прадедо лично за време на втората светска војна го има убиено Крсто - Коњушки бидејки соработувал со балистите.Имено на прадедо ми синот бил капетан во партизански одред во кумановско и дејствувал во Кумановската околија каде што освен Бугарски фашисти имало распоредено и балистичко качачки банди.Крсто со неговата група го помагале ова балистичко движење и тргнал во ликвидација на синот на мојот прадедо,Илинденската организација од Куманово како голем поддржувач на Партизанското движење 1944 год. го информирала прадедо ми за ова и му соопштила дека Крсто Коњушки како соработник на Македонските окупатори мора да биде ликвидиран.Прадедо ми го повикал дома со цел да го извести за локацијата на партизанскиот одред на својот син а тој со цел памет имал дури и доблест да го посети мојот прадедо дома и да му бара информации за својот син,но прадедо ми паметен и искусен војвода пратил к*рир до својот син и го известил дека ке го донесе Крсто на една локација.Така прадедо ми ја повел групата на Крсто Коњушки и Балистите во потрага по партизанскиот одред,кога стигнале на локацијата сите до еден биле заробени од партизаните,осудени на смрт за велепредајство и стрелани на лице местонамигнувањеПрадедо ми побарал од партизаните да му се остави задоволството лично да го убие Крсто Коњушки поради тоа што од него барал да го предаде својот син,а нормално и бидејки самата Илинденска организација барала од него така.Тоа било последен пат мојот прадедо да користи оружје

А инаку да додадам бидејки мојата иэјава эа Крсто се користи многу - Крсто е фатен во с.Матејче кај балистот Мула Илијас Керими-оџа во истото село кој инаку бил член на КумановскоБалистичкиот штаб под водство на балистот Суљо од с.Отља.Тие планирале како да ги нападнат Кумановскиот партиэански штаб каде што во моментот бил и синот на прадедоми кој својот живот подоцна го дал на ослободување на Скопје

На секоја лага и се кратки нозете па и на онаа од погоре на Boogie , модераторот на Идивиди форумот а која беше и повод да ја отворам темата:

Quote:ВЕРА ДИМИТРОВА 60години ТРАГА ПО ГРОБОТ НА ТАТКО СИ



Ликвидацијата на Крсто Војвода се' уште тајна

Цели 40 години се бореше за слободна Македонија, стана жртва на режимот во неа и до ден-денес никој не ми кажува каде е закопан,вели неговата 89-годишна професорка



Осумдесет и осумгодишната Вера Димитрова од Крива Паланка веќе 60 години трага по гробот на својот татко, војводата Крсто Лазаров Коњушки од Куманово, убиен без судење во 1945 година од комунистичка власт, заедно со 48 лица, за кои не се знае каде се закопани. Последна желба на Димитрова е да го доживее расветлувањето на свирепото убиство, за кое државата се' уште молчи, и да му запали свеќа на својот татко, кој 40 години бил борец за слободна и независна Македонија.Според досегашните оскудни сознанија, се претпоставува дека стреланите се закопани во масовна гробница во Кумановско. Сите се ликвидирани во еден ден, без судски процес, а дури подоцна била донесена формална пресуда со која се осудени на смрт.

ТЕМПО И КОЛИШЕВСКИ

Вера вели дека повеќе историчари се обиделе, но никој не успеал да го открие местото на тајната ликвидација во „кумановскиот случај“, извршена по наредба на Темпо и Лазар Колишевски, исто како што завршиле и 53 велешани.Крсто Војвода животот го загубил четири години по враќањето од Бугарија, каде што поминал многу години во прогонство, не прекинувајќи ја својата борба за ослободување на Македонија.

- На крајот стана жртва на сопствениот народ. Постојано го ризикуваше животот, сонуваше да се врати во Македонија, а овде го дочекаа како најголем непријател, лажно обвинувајќи го дека соработувал со бугарската власт. Толку години никој во државата не сака да го открие ни местото на злосторството - со нескриена болка вели Вера.Нејзиниот дом е исполнет со слики на татко и'. Тој една вечер бил затворен во подрумот на денешниот кумановски суд, а по една недела одведен во непознат правец и ликвидиран.

- На прозорецот на подрумот имаше тенекија со неколку дупки низ кои разговаравме. Рече дека му е ладно, но кога со сестра ми утредента му донесовме јамболлија, ни кажаа дека два камионасо затвореници биле однесени некаде и ликвидирани. До ден-денеска никој не ни кажа каде се закопани - раскажува Вера.

ТИ СИ МИ ТАТКО

Од страв да не настрада целото семејство, таа и нејзината сестра по убиството го запалиле дневникот од 600 страници во кој татко и' пишувал спомени од времето кога бил војвода, за конгресите на ВМРО, војните и за револуционерната борба.

- Мајка ми Марија Думановска, тогаш му била свршеница и ја испратил во Ќустендил, а тој со четата илегално ја минал границата. Таму се венчале и таму сме родени јас, сестра ми и брат ми. Тајно се враќаше во Македонија за да го организира отпорот. Само ќе речеше „одам внатре“ и знаевме каде е. За да не го откријат, кога бев мала ми го претставуваа како чичко. На улица некои луѓе ми даваа бонбони и ме прашуваа каде е татко ми и кога ќе дојде дома. Еднаш му се фрлив во прегратка и му шепнав: знам дека ти си ми татко - се сеќава 88-годишната пензионирана професорка по француски и македонски јазик.Фотографии на нејзиниот татко и на нејзиното семејство Вера дала во историската збирка на Музејот на Македонија.

Од Вера Македонката до Вера Бугарката

Како девојче учествувала на манифестација во Ќустендил на која децата носеле транспаренти на кои пишувало „Дајте ни училиште на мајчин јазик“, „Македонија на Македонците“, „Слободна и независна Македонија“...

- Може ли некој што организира вакви манифестации во Бугарија и во нив го вклучува своето семејство, па дури и петгодишната ќерка, да биде окфалификуван како непријател на својот народ? Во ниту еден архивски документ, па ниту во Енциклопедијата на Ќустендил, не пишува дека се борел за бугарската кауза, туку дека бил деец на Македонско-одринското револуционерно движење, на ВМРО, дека бил војвода пред и за време на Илинденското востание, учествувал во Балканските и во двете светски војни. Затоа не можам да се помирам со трагедијата што ја доживеавме, па уште ни гробот да не му го знаеме. Најмногу ме боли што во Бугарија бев Вера Македонката, а во Македонија сум Вера Бугарката - вели разочараната жена, чиј постар син го носи името на нејзиниот татко, а по него е крстен и синот на нејзиниот брат.

Цел живот борба

Крсто Лазаров, роден во 1884 година во Коњух, Кратовско, како 17-годишен стапил во четата на војводата Коста Нунков, бил во чети и на други војводи, а од 1907 до 1912 година се борел против турската власт како војвода со сопствена чета во Куманово. Во ВМРО влегол во 1900 година, бил делегат на конгресите во 1925, 1928 и во 1932 година, кога бил избран за привремен претседател на конгресот, а станал и член на потесното раководство на организацијата. Познат е и по организирањето на атентатите на железничката пруга Скопје-Куманово. Поради борбата против српската пропаганда, бил прогонуван и апсен и во 1918 година принуден да побегне во Бугарија.

Жаклина Цветковска

Quote:Промоција во чест на "100 години Илинден"

Спомени на ПЕТ македонски револуционери и дејци




Во рамките на одбележувањето на "100 години Илинден", вчера книгоиздателството Македонска книга го промовираше зборникот "Премрежињата на македонското револуционерно движење - Спомени", каде се вклучени зачуваните депонирани спомени на пет македонски револуционери и дејци Христо Калајџиев, Крсто Лазаров, Крум Петишев, Атанас Џолев и Мирчо Кикиритков во Централниот државен архив во Софија. Спомените за прв пат се објавуваат целосно, без никакви измени, а кон секој од нив се приложени кратки биографски податоци за авторите. Зборникот е подготвен од проф.д-р Зоран Тодоровски кој во предговорот меѓу другото забележува "Во македонското националноослободително и револуционерно движење учествуваа и ги дадоа своите животи многубројни истакнати идеолози, раководители на Организацијата, револуционери, војводи но и непознати борци и учесници, "скромни и прости револуционери - обични војници на Македонија", како што вели за себе еден од нив, струмичанецот Атанас Џолев за своите спомени што ги проложуваме во зборникот. Нивните дела, идеали, желби и копнежи го осветлија патот на денешните и идните македонски поколенија".

Изданието е финансирано од Министерството за култура а претставува прво од неколкуте предвидени изданија од ваков вид, кои Македонска книга доколку ги обезеди потребните средства ќе ги претстави во јавноста до крајот на јубилејнава година. (К.Б)

Quote:


Крсто Лазаров Иванов е роден во 1881 год. во с. Коњух, Кумановско. Во редовите на ВМРО пристапил во 1900 година. Од 1901 г. до 1903 г. е четник во четата на капетан Јордан Стојанов.

Во Илинденското востание како четник учествува во четата на скопскиот војвода Никола Пушкаров. По востанието е четник во четите на Михаил Чаков и Коста Нунков во Кумановско.

Во 1905 година го убил водачот на српската пропаганда во Куманово. Учествува во Балканските и Првата светска војна, во подршка на Бугарската армиja.

Од 1919 до 1931 год. е кумановски околиски војвода и водел борба против српската власт. После 1941 година се прибрал во родната околија со Бугарската армиja и бил на голема почит. Кон крајот на 1944 година, како соработник на бугарскиот фашистички окупатор, заедно со уште 50-тина души, се убиени без суд и закопани без трага во Кумановско от комунистите .

Буги е известно сърбоманско лайно!

Лидерът на ВМРО Иван Михайлов пише за Лазаров:

„ Една истинска жива легенда бе и ще остане името на Кръсто Лазаров, кумановския войвода; легенда, каквато не се среща така често... и множество българи не биха повярвали, че в техната среда е живял подобен герой - колкото недостижим по храброст и преданост, толкова самозаличен по скромност. Към четиридесет и седем сражения бе изнесъл Кръсто против турци и сърби; половината от тях над десет часа всяко... А историята на нашето движение ще му отдели достойно място, за да четат поколенията и укрепват националната си гордост чрез подвизите, вярата и предаността на Кръсто към нацията и свободата. Този българин бе изваян сякаш от гранит... "

Да, естествено- източник Буги...
Който твърдеше, че в Кюстендилската акция на Панчо Михайлов били убити 50 български полицаи...
По-промит мозък едва ли съществува във форумното пространство.
Списъкът на дебилщините му няма край.
А да бяхте сложили линк към спомените на Кръстю Лазаров, па да видим лично той какво пише?

Quote:Во битката кај Sебарњак учествуваат и околу три илјади Македонци предводени од ВМРОВСКИТЕ војводи Иван Брљо, Коста Нунков и кумановецот Крсто Лазаров Коњушки тие во одсуден момент, кога веке српската војска почнала да се повлекуба со силен бомбашки јуриш ги разбиваат турците кои сe даваат во бекство.

После битката Крсто Лазаров организира пречек со леби и сол за српските војски во Куманово. Крсто Лазаров и кумановците очекувале по онаа кумановската: "на свакога госта три д'на доста", дека Србите ке си заминат. Но Србите после ден два си ги покажале намерите. Доаѓа до судир помеѓу Крстовите комити и српските војски, кои веке почнале да се однесуваат како окупатори и сакале да воспостават српска локална власт. ( од книгата на Лазар Мојсов).
Крсто Лазаров со четата го напушта Куманово и продолжува да се бори сега против Србите......

Во Мај месец 1942 година тој и уште неколку негови стари соборци го минираат и рушат Sебарњак. Србите велат дека тоа е дело на Бугарите.



Каков бил споменикот:




Каков е споменикот сега:




Српска верзија за рушењето на споменикот:

Quote:Во Мај 1942 година (во екот на втората светска војска) бугарската власт со помош на локални “гавази“ го минира и руши 2/3 од спооменикот. Бугарската влст знаејки ја светоста на овој споменик никојпат не го призна ова злодело

Bојводата Крсто Лазаров Коњушки на 63 годишна возраст од Куманово, e убиен без судење во 1945 година од комунистичка власт, заедно со 48 лица, за кои не се знае каде се закопани.

На транспарентите пишува: "ДАЈТЕ НИ УЧИЛИШТА НА МАЈЧИН ЈАЗИК", "МАКЕДОНИЈА НА МАКЕДОНЦИТЕ", "СЛОБОДНА И НЕЗАВИСНА МАКЕДОНИЈА"





Клучното прашање, КОЕ Е АКТУЕЛНО ДЕНЕСКА (од 1991 па до денеска) МНОГУ ПОВЕКЕ ОДОШТО до 1991година а кое го поставува керката на Крсто, Вера е:

МОЖЕ ЛИ НЕПРИЈАТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА ДА ДОЗВОЛИ ЈАС, НЕГОВАТА ШЕСТОГОДИШНА КЕРКА, ДА НОСИ ТРАНСПАРЕНТИ СО ТАКВА СОДРЖИНА.





Една од причините ако не и главна за судирот во ВМРО е како до Македонска Држава. Тој судир за жал трае до ден денешен, но судирот не е веке во ВМРО .....

Тврдата десна струја била со лозунгот: СОЈУЗ И СО ЦРНИОТ ЃАВОЛ ....





Левата струја во прв план ја ставала идеологијата па потоа државата.




На демократскот свет му требаше седум, осум години од паѓањето на Берлинскиот ѕид да донесе Резолуција со која може да се рече го изедначи комунизмот со фашизмот. Македонија и петнаесет години од како е донесена Резолуцијата сеуште несака да ја прифати таа реалност. Заради тоа секој ден тонеме се подлабоко во мрак и диктатура.

Tova e ot spisanie "Ilinden" ot 1942 godina: